Konstanz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Konstanz (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkɔnʃtanʦ]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Konstancja
odmiana:
(1.1) lp (das)[1] Konstanz, Konstanz’/Konstanz, Konstanz, Konstanz; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Konstanzer m
przym. Konstanzer
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: