Kommunion

Kommunion (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [kɔmuˈni̯oːn]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. komunia

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Kommunion	die Kommunionen
dopełniacz	der Kommunion	der Kommunionen
celownik	der Kommunion	den Kommunionen
biernik	die Kommunion	die Kommunionen

przykłady:

(1.1) In einigen katholischen Kirchen wird die Kommunion in der Regel kniend empfangen. → W niektórych kościołach katolickich komunia z reguły jest przyjmowana na klęcząco.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Heilige Kommunion, Osterkommunion, Erstkommunion, Handkommunion, Mundkommunion, Kelchkommunion

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Złożenia Kommunion + rzecz./przym. tworzy się z reguły bez łączącego -s- (np. Kommunionkind), mimo że Kommunion jest rzeczownikiem z końcówką -ion. W mowie potocznej -s- może jednak występować.

źródła: