Klaudiusz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Klaudiusz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈklawdʲjuʃ], AS[klau̯dʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.u → ł i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Klaudiusz (imię) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Klaudiusz jest zawodowym konferansjerem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Klaudiusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Klaudiusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Klaudiusz • święty / błogosławiony Klaudiusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Klaudiusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Klaudiusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Klaudiusz • dzień imienin / imieniny Klaudiusza • na Klaudiusza (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Klaudia ż
przym. Klaudiuszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Claudius
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Klaudiusz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.