KC

KC (język polski)

wymowa:

‹ka-ce›, IPA: [ka‿ˈʦ̑ɛ], AS: [ka‿ce], zjawiska fonetyczne: akc. na ost. ​

znaczenia:

skrótowiec

(1.1) = polit. komitet centralny; zob. też Komitet Centralny w Wikipedii

(1.2) = adm. kasa chorych; zob. też kasa chorych w Wikipedii

(1.3) = praw. kodeks cywilny; zob. też kodeks cywilny w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	KC	KC
dopełniacz	KC	KC
celownik	KC	KC
biernik	KC	KC
narzędnik	KC	KC
miejscownik	KC	KC
wołacz	KC	KC

przykłady:

(1.1) Pierwszy sekretarz KC PZPR złożył gospodarską wizytę na Podlasiu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) ЦК
• włoski: (1.1) CC

źródła: