Inowrocław

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Inowrocław (język polski)[edytuj]

panorama Inowrocławia (1.1)
wymowa:
IPA[ˌĩnɔˈvrɔʦ̑waf], AS[ĩnovrocu̯af], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.akc. pob. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Inowrocław w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po ślubie zamieszkali w Inowrocławiu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Inowrocławiu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Inowrocławia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Inowrocławia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Inowrocławia • mieszkaniec / mieszkanka Inowrocławia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Inowrocławiu • pochodzić z Inowrocławia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Inowrocławia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inowrocławianin m, inowrocławianka ż
przym. inowrocławski, podinowrocławski
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. Junowłodzisław < st.pol. juny + Włodzisław[1] co było nawiązaniem do dzisiejszego miasta Włocławka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 254.