Infinitiv

Infinitiv (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈɪnfinitiːf]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. bezokolicznik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Infinitiv	die Infinitive
dopełniacz	des Infinitivs	der Infinitive
celownik	dem Infinitiv	den Infinitiven
biernik	den Infinitiv	die Infinitive

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Grundform, Nennform

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Ersatzinfinitiv

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne

źródła: