Franciszka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Franciszka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[frãɲˈʨ̑iʃka], AS[frãńćiška], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Franciszka w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: Franciszek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wspomnienie św. Franciszki Rzymianki obchodzi się 9 marca.
(1.1) Pani Franciszka miała drobny feler: lubiła alkohol, to jest, przynajmniej trzy razy do roku, musiała się ululać w drobną kaszkę[1].
(2.1) Portret papieża Franciszka zawisł obok drzwi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Franciszka • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Franciszka • kobieta imieniem (o imieniu) Franciszka • święta / błogosławiona Franciszka • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Franciszka • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Franciszka • otrzymać / dostać / przybrać imię Franciszka • dzień imienin / imieniny Franciszki • na Franciszkę (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Franciszek mos, franciszkanizm mrz, franciszkanka ż, franciszkanin mos, Frank ż/mrz/mos
przym. franciszkański, pofranciszkański
związki frazeologiczne:
przysłowia: gdy Franciszka z wichrem po polu hasa, może sypnąć śniegiem powyżej pasa
etymologia:
łac. Francisca; pol. Franciszek + -a
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Strzemię-Janowski, Koński ogon i literackie pióro, III. ALKOHOL, STARA PANNA I KOGUT, w Karmazyny i żuliki