Eryk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Eryk (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɛrɨk], AS[eryk] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Eryk w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Eryka
odmiana:
(1.1)
(2.1) zob. Eryka
przykłady:
(1.1) Idą w stronę bungalowu, przed którym na werandzie buja się w hamaku Eryk[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Eryk • brat / kuzyn / wujek / dziadek Eryk • mężczyzna imieniem (o imieniu) Eryk • święty / błogosławiony Eryk • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Eryk • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Eryk • otrzymać / dostać / przybrać imię Eryk • dzień imienin / imieniny Eryka • na Eryka (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska Eryka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Ericus
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Głowacki, Rose Café i inne opowieści, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.