Dionizy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Dionizy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [dʲjɔ̇̃ˈɲizɨ], AS: [dʹi ̯o̊̃ńizy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Dionizy w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lp, M. B. i W. lm od: Dioniza
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikDionizyDionizowie
dopełniaczDionizegoDionizych
celownikDionizemuDionizym
biernikDionizegoDionizych
narzędnikDionizymDionizymi
miejscownikDionizymDionizych
wołaczDionizyDionizowie
depr. M. i W. lm: (te) Dionize
przykłady:
(1.1) Panu Dionizemu zrób herbatę z dzikiej róży.
(1.1) Żona Dionizego została radną Żoliborza.
(1.1) Przestań wysługiwać się Dionizym i sam podlej rabaty.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Dionizy • brat / kuzyn / wujek / dziadek Dionizy • mężczyzna imieniem (o imieniu) Dionizy • święty / błogosławiony Dionizy • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Dionizy • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Dionizy • otrzymać / dostać / przybrać imię Dionizy • dzień imienin / imieniny Dionizego • na Dionizego (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dioniza ż, Dionizja ż, Dionizje lm nmos, Dionizjusz m, Dionizos mos, Dionizów mrz, dionizyjskość ż
przym. dionizyjski
przysł. dionizyjsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Dionysius < gr. Διονύσιος (Dionysios)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Dionizy&oldid=7798446”