Czesław

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Czesław (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˈʧ̑ɛswaf], ASesu̯af], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Czesław w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Czesław od lat był wielką szychą w ministerstwie.
(1.1) Długo klęczał przed sarkofagiem błogosławionego Czesława u wrocławskich dominikanów.
składnia:
(1.1)
kolokacje:
(1.1) pan Czesław • brat / kuzyn / wujek / dziadek Czesław • mężczyzna imieniem (o imieniu) Czesław • święty / błogosławiony Czesław • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Czesław • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Czesław • otrzymać / dostać / przybrać imię Czesław • dzień imienin / imieniny Czesława • na Czesława (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Czesławowa ż, Czesławówna ż
forma żeńska Czesława ż
zdrobn. Czesławek mos, Czesiek mos, Czesio mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cześć + sława[2]
źródłosłów nazwisk: Czech, Czechasz, Czechoń, Cześ (pierwotnie były to zdrobnienia od imienia Czesław)[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Czesław” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. 2,0 2,1 Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, Wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 118.