Charon

Charon (język polski)

Charon (1.1)

Charon (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈxarɔ̃n], AS: [χarõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. przewoźnik dusz zmarłych występujący w mitologii greckiej i etruskiej; zob. też Charon (mitologia) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(2.1) astr. naturalny satelita Plutona; zob. też Charon (księżyc) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Charon	Charonowie
dopełniacz	Charona	Charonów
celownik	Charonowi	Charonom
biernik	Charona	Charonów
narzędnik	Charonem	Charonami
miejscownik	Charonie	Charonach
wołacz	Charonie	Charonowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Charon	Charony
dopełniacz	Charona	Charonów
celownik	Charonowi	Charonom
biernik	Charon	Charony
narzędnik	Charonem	Charonami
miejscownik	Charonie	Charonach
wołacz	Charonie	Charony

przykłady:

(1.1) Hemera uchodziła za córkę Ereba i Nyks oraz siostrę Etera, Charona i Nemezys.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) ⯕

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zob. też Charon w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Charon; (2.1) Charon
• czeski: (1.1) Charon m; (2.1) Charon m
• esperanto: (1.1) Ĥarono, Karono; (2.1) Ĥarono, Karono
• hiszpański: (1.1) Caronte m; (2.1) Caronte m
• kataloński: (2.1) Caront
• nowogrecki: (1.1) Χάρος m, Χάροντας m, Χάρων m; (2.1) Χάρων m
• rosyjski: (1.1) Харон m; (2.1) Харон m
• słowacki: (2.1) Cháron m

źródła:

Charon (język angielski)

Charon (1.1)

Charon (1.2)

wymowa:

(1.1) IPA: /ˈkɛərən/

(1.2) IPA: /ˈkɛərən/ lub IPA: /ˈʃærən/

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) mit. Charon

(1.2) astr. Charon

odmiana:

(1.1-2) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Angielski - Astronomia

źródła:

Charon (język czeski)

Charon (1.1)

Charon (2.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) mit. gr. Charon

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) astr. Charon

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Charon
dopełniacz	Charona
celownik	Charonovi
biernik	Charona
wołacz	Charone
miejscownik	Charonovi
narzędnik	Charonem

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Charon
dopełniacz	Charona / Charonu
celownik	Charonu
biernik	Charon / Charona
wołacz	Charone
miejscownik	Charonu
narzędnik	Charonem

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: