Bur

Bur (język polski)

wymowa:

IPA: [bur], AS: [bur]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. potomek kolonistów, głównie holenderskich, osiadłych w południowej Afryce; zob. też Burowie w Wikipedii

(1.2) hist. etn. członek germańskiego plemienia mieszkającego w starożytności na terenie Czech lub Polski

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bur	Burowie
dopełniacz	Bura	Burów
celownik	Burowi	Burom
biernik	Bura	Burów
narzędnik	Burem	Burami
miejscownik	Burze	Burach
wołacz	Burze	Burowie

przykłady:

(1.2) U źródeł Wisły Klaudiusz Ptolemeusz umieszcza Burów, których uznaje za jedno z plemion lugijskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Afrykaner

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. burski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) nazwy żeńskiej nie używa się

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бур m
• rosyjski: (1.1) бур m
• słowacki: (1.1) Búr m
• ukraiński: (1.1) бур m

źródła: