Brema
Brema (język polski)[edytuj]
.svg)
.svg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w północnych Niemczech nad Wezerą[1]; zob. też Brema w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. kraj związkowy Niemiec, złożony z dwóch miast: Bremy (1.1) i Bremerhaven[1]; zob. też Brema (kraj związkowy) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Brema dopełniacz Bremy celownik Bremie biernik Bremę narzędnik Bremą miejscownik Bremie wołacz Bremo
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bremie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bremy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bremy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bremy • mieszkaniec / mieszkanka Bremy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bremie • pochodzić z Bremy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bremy • flaga / herb Bremy
- synonimy:
- (1.2) ofic. Wolne Hanzeatyckie Miasto Brema
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) Bremen
- białoruski: (1.1) Брэмэн m
- bułgarski: (1.1) Бремен m; (1.2) Бремен m
- czeski: (1.1) Brémy ż lm
- francuski: (1.1) Brême m
- hiszpański: (1.1) Bremen m
- łaciński: (1.1) Brema ż
- łotewski: (1.1) Brēmene ż; (1.2) Brēmene ż
- niemiecki: (1.1) Bremen n
- rosyjski: (1.1) Бремен m
- słowacki: (1.1) Brémy ż lm
- ukraiński: (1.1) Бремен m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 205.
Brema (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) Brema, Bremae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Brema dopełniacz Bremae celownik Bremae biernik Bremam ablatyw Brema wołacz Brema miejscownik Bremae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) urbs
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 77.