Biesiedź
Biesiedź (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Biesiedź Biesiedzie dopełniacz Biesiedzi Biesiedzi celownik Biesiedzi Biesiedziom biernik Biesiedź Biesiedzie narzędnik Biesiedzią Biesiedziami miejscownik Biesiedzi Biesiedziach wołacz Biesiedzi Biesiedzie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Biesiedzi • nad Biesiedzią • Biesiedź wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Biesiedzi • pływać / płynąć Biesiedzią
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Besed
- białoruski: (1.1) Беседзь ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) Беседзь ż
- bułgarski: (1.1) Бесед
- czeski: (1.1) Beseď ż
- francuski: (1.1) Besed
- niemiecki: (1.1) Bessed
- rosyjski: (1.1) Беседь ż
- ukraiński: (1.1) Беседь ż
- źródła:
- ↑ Hasło „Biesiedź” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa, 1900.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 96, 232.