Białogard

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Białogard (język polski)[edytuj]

herb Białogardu (1.1)
wymowa:
IPA: [bʲjaˈwɔɡart], AS: [bʹi ̯au̯ogart], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j  ​?/i
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Białogard w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm;
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikBiałogard
dopełniaczBiałogardu[1]
celownikBiałogardowi
biernikBiałogard
narzędnikBiałogardem
miejscownikBiałogardzie
wołaczBiałogardzie
przykłady:
(1.1) Białogard jest miastem pomorskim.
(1.1) Białogard leży nad Parsętą i Leśnicą.
(1.1) Przy rynku w Białogardzie znajduje się kościół.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyjechać z Białogardu • przejeżdżać przez Białogard
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. białogardzianin m, białogardzianka ż
przym. białogardzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. biały + gród (daw. gard - być może od jasnego koloru murów obronnych grodu) Belgrod (1124); Belegarde (1159, 1176), Belegarda (1194), Belgard (1229)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. 1946, Nr 44, poz. 85)
  2. ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 42.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Białogard&oldid=8252724”