Betlejem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Betlejem (język polski)[edytuj]

Betlejem (1.1)
wymowa:
IPA[bɛˈtlɛjɛ̃m], AS[betlei ̯ẽm], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w środkowej części Palestyny; zob. też Betlejem w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.[1], lub daw.
przykłady:
(1.1) Do Betlejemu pełni radości, / Śpieszmy powitać Jezusa małego (…)[2]
(1.1) Rzemieślnicy z Betlejem wyrabiają pamiątki z masy perłowej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) w Betlejem żydowskim
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. betlejemczyk mos, betlejemka ż, betlejemita mos, betlejemitka ż, betlejka ż
przym. betlejemski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Bethlehem < gr. Βηθλεέμ (Bēthleém) < hebr. בית לחם (bêṯ leḥem) → dosł.dom chleba
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 53.
  2. Do Betlejemu pełni radości, autor nieznany.

Betlejem (język wilamowski)[edytuj]

Betlejem (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Betlejem[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 321.