Bartek

Bartek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbartɛk], AS: [bartek]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie zdrobn. od: Bartłomiej

(1.2) imię męskie zdrobn. od: Bartosz

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bartek	Bartkowie
dopełniacz	Bartka	Bartków
celownik	Bartkowi	Bartkom
biernik	Bartka	Bartków
narzędnik	Bartkiem	Bartkami
miejscownik	Bartku	Bartkach
wołacz	Bartku	Bartkowie

przykłady:

(1.1-2) Cześć, jestem Bartek i pochodzę z Warszawy.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) pan Bartek • brat / kuzyn / wujek / dziadek Bartek • mężczyzna imieniem (o imieniu) Bartek • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bartek • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bartek • otrzymać / dostać / przybrać imię Bartek • dzień imienin / imieniny Bartka • dąb Bartek

synonimy:

(1.1) Bartuś, Bartłomiejek

(1.2) Bartuś, Bartoszek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bartłomiej m, Bartłomiejek m, Bartosz m, Bartoszek m, Bartuś m

przym. Bartkowy, Bartoszowy, Bartłomiejowy, Bartusiowy

związki frazeologiczne:

nie rób Bartka z chleba

etymologia:

(1.1) pol. Bartłomiej

(1.2) pol. Bartosz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Bart, Barty; (1.2) Bart, Barty

źródła: