-i

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: IiİıIIiiIIIiiiIIII¡¹ÌìÍíÎîÏïĨĩĪīĬĭĮįǏǐȈȉȊȋƗɨʻī

-i (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przyrostek

(1.1) tworzy przymiotniki od rzeczowników

końcówka fleksyjna

(2.1) wskazuje na gramatyczny rodzaj żeński mianownikowej formy rzeczownika[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) arcybiskup + -i = arcybiskupi
(1.1) szakal + -i = szakali
(2.1) sprawczyni, wychowawczyni; por. -yni
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) -a[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prasł. *-ьjь[2]
uwagi:
(2.1) Wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone na -i są rzeczownikami żywotnymi i ich rodzaj naturalny zgadza się z rodzajem gramatycznym[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 119.
  2. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 357.