風

風 (znak chiński)

klucz:

182 風 + 0

liczba kresek:

9

warianty:

風 trad. (domyślna czcionka)

风 uproszcz. (domyślna czcionka)

kolejność kresek:

chiński:

znaczenia:

etymologia:

kości wróżebne

brązy

wielkopieczęciowe

małopieczęciowe

wprowadzanie znaku:

Cangjie: 竹弓竹中戈 (HNHLI), 竹弓一中戈 (HNMLI); cztery rogi: 7721₀

kodowanie:

zob. wpis w bazie Unihan: U+98A8

słowniki:

• KangXi: strona 1411, znak 1
• Dai Kanwa Jiten: znak 43756
• Dae Jaweon: strona 1930, znak 20
• Hanyu Da Zidian: tom 7, strona 4480, znak 1

uwagi:

źródła:

風 (język chiński standardowy)

zapis:

wymowa:

znaczenia:

(1.1) zobacz ekwiwalent w piśmie uproszczonym: 风

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

風 (język japoński)

czytania:

on'yomi: フウ, フ; kun'yomi: かぜ, かざ-; nanori: い, え

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) かぜ → wiatr

(1.2) かぜ → powietrze

(1.3) ふう → metoda, sposób, styl, wygląd

odmiana:

(1.1-3) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) 穏やかな風 → łagodna bryza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

風圧(ふうあつ), 風化(ふうか), 風車(かざぐるま), 風味(ふうみ), 風流(ふうりゅう), 風邪(かぜ), 風呂(ふろ), 西風(にしかぜ), 東風(こちかぜ), 神風(かみかぜ), 浦風(うらかぜ), 南風(みなみかぜ), 風景, 風景画

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

JLPT: 4; klasa: 2

źródła: