喧嘩

喧嘩 (język japoński)

czytania:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) けんか → kłótnia, sprzeczka

czasownik nieprzechodni

(2.1) けんか.する → kłócić się, sprzeczać się

odmiana:

przykłady:

(1.1) くだらないことで彼女(かのじょ)と喧嘩をしちゃって、今(いま) 後悔(こうかい)している。 → Pokłóciłem się z dziewczyną o głupstwo, a teraz żałuję.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) 口論(こうろん), 口喧嘩(くちげんか)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: