पुत्र

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

पुत्र (sanskryt)[edytuj]

पुत्र (1.1)
पुत्र (1.1)
transliteracja:
IAST: putrá
wymowa:
IPA/ˈput̪.ɽɐ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) syn, potomek, dziecko człowieka, zwierzęcia[1]
(2.1) zool. małe jadowite zwierzę
(3.1) astrol. nazwa piątego domu astrologicznego
odmiana:
Liczba pojedyncza Liczba podwójna Liczba mnoga
Mianownik पुत्रः पुत्रौ पुत्राः
Wołacz पुत्र पुत्रौ पुत्राः
Biernik पुत्रम् पुत्रौ पुत्रान्
Narzędnik पुत्रेण पुत्राभ्याम् पुत्रैः
Celownik पुत्राय पुत्राभ्याम् पुत्रेभ्यः
Ablatyw पुत्रात् पुत्राभ्याम् पुत्रेभ्यः
Dopełniacz पुत्रस्य पुत्रयोः पुत्राणाम्
Miejscownik पुत्रे पुत्रयोः पुत्रेषु
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ब्रह्मपुत्र → syn kapłana, syn Brahmy
synonimy:
(1.1) कुमार, वीर, भूत
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. पुत्री ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) praindoeur. *peh₂u-; źródłosłów dla ind. putera / putra, źródłosłów dla pol. Brahmaputra
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Sanskryt - Rodzina
źródła: