दिव्य

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

दिव्य (sanskryt)[edytuj]

दिव्य (2.1)
transliteracja:
IAST: divya
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebiański[1]
(1.2) nadnaturalny, wspaniały, cudowny[1]
(1.3) znakomity, olśniewający[1]
(1.4) uroczy, piękny[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) bot. jęczmień[1]
(2.2) filozof[1]

rzeczownik, rodzaj nijaki

(3.1) niebo[1]
(3.2) przen. niebo, raj[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) आसमानी, स्वर्गिन्, स्वर्ग
(1.4) शोभित, रूप्य, रूपिन्, सुन्दर, मञ्जुल, मञ्जु, ललाम
(3.1) नभ, आकाश, दिव
(3.2) दिव, स्वर्ग, अमृत, शाश्वत, दिवस, दिवन्
antonimy:
(1.4) अपरूप
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. दैव, दैवक, देवक, दैवत, दैवत्य, दैविक, दैव्य, अदेव, अदेवयत्, देववत्
rzecz. दैव m n, दैविन् m
przysł. दैवतस्
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: