чалавек

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

чалавек (język białoruski)[edytuj]

людзі (1.1)
transliteracja:
čalavek
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) człowiek[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Калі чалавек ні з кім не сустракаецца, робіцца дзіўны - ён дзічэе.Gdy człowiek z nikim nie spotyka się, robi się dziwny - dziczeje.
składnia:
kolokacje:
(1.1) адкрыты / шчыры / вясёлы / здаровы / высокі / нізкі / непахісны / паслядоўны / моцны / дужы / разумны / дурны / кемлівы / інтэлігентны чалавек • чалавек разумны
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чалавецтва n, чалавечнасць ż
zdrobn. чалавечак m
przym. чалавечы
związki frazeologiczne:
чалавек чалавеку воўкхадзіць па людзяхprzysłowie: як бяднее, чалавек разумнееу людзей пытай і свой розум май
etymologia:
prasł. *čelověkъ
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „człowiek” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 393.