розум

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

розум (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
rozum
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rozum
(1.2) rozsądek
odmiana:
(1.1-2)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. разумець ndk., зразумець dk.
przym. разумны, зразумелы
przysł. разумова
związki frazeologiczne:
брацца за розумез дурнога розумуздаровы розумна мой розум / на мой дурны розумне пры сваім розуместраціць розумprzysłowie: бяда розуму вучыцьбяда дакучыць ды розуму навучыцьу людзей пытай і свой розум май
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „розум” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.

розум (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
rozum
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rozum
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. розумок m, розумочок m, розумність ż, розуміння n, зрозуміння n, розумування n, зрозумілість ż, розумник m, розумничок m, розумниця ż, розумничка ż, розумака m ż, розумаха m ż
zdrobn. розумець m
czas. розуміти ndk., розумітися ndk., зрозуміти dk., розумніти ndk., розумнішати ndk., розумувати ndk.
przym. розумний, розумненький, розумовий, розуміючий, зрозумілий
przysł. розумно, розумово, розуміюче, зрозуміло
związki frazeologiczne:
дай Боже старим очі, а молодим розумщо мале, що старе — один розумна Бога покладайся, а розуму тримайсякого Бог хоче скарати, тому розум відбираєборода виросла, та розуму не принеслаучися розуму до смертіщо голова – то розум
etymologia:
uwagi:
źródła: