пень

пень (język białoruski)

пень (1.2)

transliteracja:

penʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dendr. pień

(1.2) pień, pniak, karcz, karpa

(1.3) przen. głąb, tępak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ствол

(1.3) балван, дурань, ёлуп, ёлупень

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. пянёк m

związki frazeologiczne:

брахаць на пень • валіць цераз пень калоду • глухі як пень • на пні • стаяць як пень / сядзець як пень • цераз пень калоду

etymologia:

uwagi:

źródła:

пень (język rosyjski)

пень (1.1)

transliteracja:

penʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pień, pniak

(1.2) przen. głąb, tępak

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	пе́нь	пни́
dopełniacz	пня́	пне́й
celownik	пню́	пня́м
biernik	пе́нь	пни́
narzędnik	пнём	пня́ми
miejscownik	пне́	пня́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. пенёк m

związki frazeologiczne:

глухой как пень

etymologia:

uwagi:

źródła:

пень (język ukraiński)

пень (1.1)

transliteracja:

penʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pień, pniak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) пеньок

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. пеньок m, пеньочок m

zgrub. пнище n

przym. пеньковий, пенькуватий

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: