отрочѧ

отрочѧ (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:

otročę

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziecko

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) чѧдо

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) сꙑнъ

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: