корінь

корінь (język ukraiński)

ко́рені (1.1)

transliteracja:

korìnʹ

wymowa:

ко́рінь zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) korzeń

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ко́рінь	ко́рені
dopełniacz	ко́реня	ко́ренів
celownik	ко́реню, ко́реневі	ко́реням
biernik	ко́рінь	ко́рені
narzędnik	ко́ренем	ко́ренями
miejscownik	на/у ко́рені, ко́реню	на/у ко́ренях
wołacz	ко́реню	ко́рені

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) гвозди́чний ко́рінь • ірний корінь • корінь п'яний • бичачий корінь • корінь красний • корінь цареградський

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: