дедукция
дедукция (język bułgarski)[edytuj]
- transliteracja:
- dedukciâ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. дедуктивен
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
дедукция (język rosyjski)[edytuj]
- transliteracja:
- dedukciâ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dedukcja
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik деду́кция деду́кции dopełniacz деду́кции деду́кций celownik деду́кции деду́кциям biernik деду́кцию деду́кции narzędnik деду́кцией / przest. деду́кциею деду́кциями miejscownik деду́кции деду́кциях
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. дедуктивный
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: