двійка

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

двійка (język ukraiński)[edytuj]

дві́йка (1.1)
transliteracja:
dvìjka
wymowa:
дві́йка?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dwójka (cyfra)
(1.2) pot. dwójka (numer)
(1.3) pot. dwójka, dwoje
(1.4) eduk. dwójka, dwója
(1.5) karc. dwójka
odmiana:
(1.1-1.5) [1]
przykłady:
(1.4) Оде́ржавши дві́йку, вона́ аніже́ не пережива́є.[2]Otrzymała dwóję і wcale się tym nie przejęła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. двійник m, двійня ż, двійнята lm, двійнятко n, двоєчник m, двоєчниця ż, двоякість ż, двоїстість ż, двоїна ż, двоїння n
czas. двоїти ndk., двоїтися ndk.
przym. двійковий, двійний, двійчастий, двійчатий, двоякий, двоїстий
przysł. вдвоє, надвоє, двічі, вдвічі, двояко, двоїсто
licz. два, двоє, двоєчко, двійко, двойко
tem. słow. дво-, двох-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „дві́йка” w: Словники України online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „АНІ́ЖЕ НЕ” w: Алла Лучик, Ольга Антонова, Іоанна Дубровська, Українсько-польський словник еквівалентів слова, Kijów 2011, ISBN 978-966-2410-27-3, s. 20.