граничить

граничить (język rosyjski)

transliteracja:

graničitʹ

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) graniczyć

odmiana:

(1.1) грани́чить ter. lp грани́ч|у, ~ишь, ~ит; lm ~им, ~ите, ~ат; przesz. lp ~ил / ~ила / ~ило; lm ~или; rozk. (гани́ч); ims. грани́чащий, грани́чивший, грани́ча

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. грань ż, грани́ца

przym. грани́чный, граничный

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: