вуліца

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

вуліца (język białoruski)[edytuj]

вуліца (1.1)
transliteracja:
vulìca
wymowa:
wùlica
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ulica[1]
(1.2) przen. ulica[2]
odmiana:
(1.1-2)[3]
przykłady:
(1.1) Усю ноч ішоў снег, так што снегаачышчальнікі не паспявалі ачышчаць вуліцы.Całą noc padał śnieg, tak że maszyny czyszczące nie nadążały z oczyszczaniem ulic.
składnia:
kolokacje:
(1.1) вялікая / шырокая / вузкая вуліцаwielka / szeroka / wąska ulicaмёртвая вуліцаzamarła ulicaперайсці цераз вуліцуprzejść przez ulicęасфальтаваць вуліцуasfaltować ulicę
(1.2) уплыў вуліцыwpływ ulicy
synonimy:
(1.1) skr. вул.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) завулак, правулак, праспект
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. вулачка ż
przym. вулічны
związki frazeologiczne:
будзе і на нашай вуліцы святавыкінуць на вуліцу
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „вуліца” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 67.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „вуліца” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „вуліца” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.