Вільня

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Вільня (język białoruski)[edytuj]

Вільня (1.1)
transliteracja:
Vìlʹnâ
wymowa:
wìlnia
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Wilno[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) У пачатку пятнаццатага стагоддзя князь Вітаўт загадаў пабудаваць першы цагляны замак у Вільні.Na początku piętnastego wieku książę Witold rozkazał wybudować pierwszy murowany zamek w Wilnie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Вільнюс
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Віленшчына ż
przym. віленскі
związki frazeologiczne:
не адразу Вільню пабудаваліне за дзень Вільня станавілася
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Вільня” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 366.

Вільня (język białoruski (taraszkiewica))[edytuj]

Вільня (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
łacinka: Vilnia
transliteracja:
Vìlʹnâ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Wilno
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: