ύπαιθρο

ύπαιθρο (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈi.pe.θro]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) teren otwarty, nieosłonięta przestrzeń

odmiana:

(1) N41

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) στο ύπαιθρο → pod gołym niebem, na dworze

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. υπαίθριος

rzecz. ύπαιθρος ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine ὕπαιθρον < n od przymiotnika gr. ὕπαιθρος

uwagi:

źródła: