ουρανός

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ουρανός (język nowogrecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[uraˈnos]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) niebo, sklepienie niebieskie
(1.2) niebiosa, niebo, raj, siedziba boska
odmiana:
M17: lp D. ουρανού, B. ουρανό, W. ουρανέ; lm M. & W. ουρανοί, D. ουρανών, B. ουρανούς
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ουρανός m, ουρανολογία ż, ουράνιο n
przym. ουράνιος, ουρανομήκης
związki frazeologiczne:
καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάταιprawdziwa cnota krytyk się nie boi
etymologia:
gr. οὐρανός
uwagi:
źródła: