καμήλα

καμήλα (język nowogrecki)

καμήλα (1.1)

καμήλα (1.1)

wymowa:

IPA: [ka.ˈmi.la]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. wielbłąd

(1.2) pejor. przen. wieża, żyrafa (osoba wysoka i bez wdzięku)

odmiana:

(1.1-2) F25: lp D. καμήλας; lm καμήλες, D. καμηλών

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) καμήλα με μια καμπούρα → wielbłąd jednogarbny • καμήλα με δυο καμπούρες → wielbłąd dwugarbny

synonimy:

(1.1) γκαμήλα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. καμηλιέρης, καμηλιέρισσα, καμηλό, καμηλότριχα, κάμηλος, καμηλωτή

przym. καμηλίσιος

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. κάμηλος < arab. جمل (ǧamal), hebr. גמל (gāmāl)

uwagi:

źródła: