ευτυχισμένος

ευτυχισμένος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [eftiçiˈzmenos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szczęśliwy, uszczęśliwiony

odmiana:

(1.1) Typ 1

przykłady:

(1.1) Είμαι σίγουρος ότι θα είσαστε πολύ ευτυχισμένοι μαζί. → Jestem pewien, że będziecie bardzo szczęśliwi razem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ευτυχής

antonimy:

(1.1) δυστυχισμένος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ευτυχία, ευτύχημα

czas. ευτυχίζω, ευτυχώ

przysł. ευτυχώς

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. ευτυχής

uwagi:

źródła: