εποχή

εποχή (język nowogrecki)

transliteracja:

wymowa:

IPA: [e.po.'çi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pora roku

(1.2) pora, okres, sezon

(1.3) epoka, era

(1.4) czas, chwila, moment, pora

odmiana:

F29: lp D. εποχής; lm εποχές, D. εποχών

przykłady:

(1.1) Οι εποχές είναι τέσσερις: η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο και ο χειμώνας. → Pory roku są cztery: wiosna, lato, jesień i zima.

(1.2) Η εποχή των βροχών αρχίζει το Σεπτέμβρη. → Pora deszczowa zaczyna się we wrześniu.

(1.3) Η εποχή του σιδήρου στην Ελλάδα αρχίζει τον 11ο π.Χ. αιώνα. → Epoka żelaza w Grecji, rozpoczyna się w 11. wieku p.n.e.

(1.4) Τώρα είναι η καλύτερη εποχή για διακοπές. → Teraz jest najlepszy czas na wakacje.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2-3) περίοδος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

εποχή των ισχνών αγελάδων → czas tłustych krów • αφήνω εποχή → zapisać się złotymi zgłoskami

etymologia:

gr. ἐποχή (przerwanie, zatrzymywanie) ← gr. ἐπέχω

uwagi:

źródła: