βλάκας

βλάκας (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈvla.kas]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) med. imbecyl, głuptak

(1.2) pejor. pot. głupiec, kretyn, dureń, osioł, bałwan

odmiana:

M3: lp D. βλάκα; lm βλάκες, D. βλακών

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ιδιώτης, ηλίθιος

(1.2) κουτός, ανόητος, κρετίνος, χαζός

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. βλακεύω

przym. βλακώδης

rzecz. βλακεία, βλακέντιος, βλακόμετρο

związki frazeologiczne:

βλάκας με πατέντα → patentowany dureń; κάνω το βλάκα → udawać durnia

etymologia:

od biernika słowa gr. βλάξ (blax)

uwagi:

źródła: