škoda
škoda (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- ‹skoda› lub ‹szkoda›
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik škoda škody dopełniacz škody škod / škód celownik škodzie škodom biernik škodę škody narzędnik škodą škodami miejscownik škodzie škodach wołacz škodo škody
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
škoda (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szkoda
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik škoda škody dopełniacz škody škod celownik škodě škodám biernik škodu škody wołacz škodo škody miejscownik škodě škodách narzędnik škodou škodami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
škoda (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szkoda, strata, uszczerbek, ujma[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. škodca m, škodcovstvo n, škodlivina ż, škodlovosť ż, škodlivý ż
- przym. škodlivý, škodný
- przysł. škodlivoš
- czas. škodiť ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 367.