ŝteli

ŝteli (esperanto)

morfologia:

ŝtel•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) kraść

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	ŝtelas	ŝtelanta	ŝtelata
pasinta	ŝtelis	ŝtelinta	ŝtelita
venonta	ŝtelos	ŝtelonta	ŝtelota
kondicionalo	ŝtelus
imperativo	ŝtelu

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ŝtelumi, elŝteli, elŝteliĝi, enŝteliĝi, priŝteli

rzecz. ŝtelo, ŝtelaĵo, ŝtelisto

przysł. ŝtele

związki frazeologiczne:

apud propra domo ŝtelisto ne ŝtelas • ĉe mastro ŝtelisto la servantoj ne ŝtelas • groŝon ŝtelis — ho, ŝtelisto! milojn ŝtelis — financisto • infano ŝtelas ovon, grandaĝulo ŝtelas bovon • longe ŝtelas ŝtelisto, tamen fine li pendos • ne ŝtelus ŝtelistoj, se ne ekzistus kaŝistoj • ne trovante bovinon, oni ŝtelas kokinon • ŝteli de najbaro, por doni al altaro • ŝteli ĉe ŝtelisto estas malfacile • ŝtelu malproksime, edziĝu proksime • unu fojon ŝtelis pomon kaj perdis por ĉiam honestan nomon • unufoje ŝtelinta restas ĉiam ŝtelisto

etymologia:

uwagi:

źródła: