świr

świr (język polski)

wymowa:

IPA: [ɕfʲir], AS: [śfʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba chora umysłowo

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świr	świry
dopełniacz	świra	świrów
celownik	świrowi	świrom
biernik	świra	świrów
narzędnik	świrem	świrami
miejscownik	świrze	świrach
wołacz	świrze	świry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wariat, krejzol, gw. lwow. świrek, świrk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świrk m, świrowanie n, ześwirowanie n, świrus m, świruska ż

zdrobn. świrek m

czas. świrować ndk., ześwirować dk.

przym. świrnięty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) dingo m/ż, allumé m, toqué m
• hiszpański: (1.1) majareta m, chiflado m, tocado del ala
• szwedzki: (1.1) tok w, stolle w, tokstolle w, knäppgök w, knäppskalle w, knasboll w, dårfink w

źródła: