śpiewka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śpiewka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɕpʲjɛfka], AS[śpʹi ̯efka], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prosta piosenka
(1.2) przen. rzecz ciągle powtarzana
(1.3) reg. białost. próba chóru cerkiewnego
odmiana:
przykłady:
(1.2) Znam jej śpiewkę o tym, że nie ma pieniędzy. Ciekawe tylko skąd ma na takie ciuchy.
(1.3) Halina na pierwszą śpiewkę przyszła z koleżanką, wtedy już chórzystką, obecną matuszką Barbarą[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śpiew m, śpiewak m, śpiewaczka ż, śpiewanie n
przym. śpiewny
przysł. śpiewnie
czas. śpiewać
związki frazeologiczne:
stara śpiewkata sama śpiewkazmienić śpiewkę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: