łoński

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łoński (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daw. dziś gw. ubiegłoroczny, o roku: zeszły[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Juści, szło im akuratnie o nich co o ten śnieg łoński.[2]
(1.1) Siostra zaś moja łońskiego roku pokochała niejakiego młodzieńca i wśród igraszek, śmiechów, miękkich uścisków i pocałunków, z czego się wtenczas śmiała, teraz opłakuje brzemienność.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. łoni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) dziś zwykle w wyrażeniu „łońskiego roku”
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. IV, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 307.
  2. W. Reymont: Chłopi
  3. Jan z Koszyczek: Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprosnym

łoński (język dolnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ubiegłoroczny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. łoni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: