łapanka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łapanka (język polski)[edytuj]

łapanka (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[waˈpãnka], AS[u̯apãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. akcja zatrzymywania większej liczby przypadkowych osób w czasie drugiej wojny światowej; zob. też łapanka w Wikipedii
(1.2) pot. żart. przyjmowanie do pracy przypadkowych ludzi, bez stawiania im specjalnych wymagań[1]
(1.3) pot. żart. werbowanie kogoś do prac, których nikt nie chce wykonywać[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Łapanki były przeprowadzane przez Niemców, którzy odgradzali nagle fragment miasta i zabierali wszystkich ludzi znajdujących się wówczas na ulicach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) uliczna łapanka
(1.2) dyrektor z łapanki
(1.3) łapanka do rady rodziców
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) obława
(1.3) rekrutacja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łapacz m, łapaczka ż, łapanie n
czas. łapać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. łapać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łapanka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.